อย่ายุ่งกับไวน์ เล่ม 2 จบ

กลิ่นคาวเลือดเปรอะเปื้อนไปทั่วใบหน้า เด็กหนุ่มใบหน้างดงามกำลังมองกระจกด้วยความเฉยชา บุหรี่ยี่ห้อดังสูดเข้าปอดราวกับมีตาทิพย์ว่าใครจะโทรหาเขาในเวลานี้? 

[เดี๋ยวฉันกลับไปเรียนวันจันทร์ นายช่วยจดเลคเชอร์ให้ฉันหน่อยได้ไหม?] เสียงหวานที่ขัดแย้งกับภาพลักษณ์ของเขาในเวลานี้ช่างทำให้คนอื่นหวาดกลัวจนสิ้นสติเสียให้ได้ ขวานขนาดใหญ่ยังวางอยู่อ่างล้างหน้า เขาใช้ผ้าเช็ดหน้าปัดเลือดชั่วออกจากใบหน้าของตัวเองทำให้เด็กหนุ่มดูเหมือนมัจจุราชที่คอยพรากชีวิตของผู้คนไปเสียอย่างไรอย่างนั้น

...

ดวงตากลมโตมองหญิงแพศยาที่พยายามแก้ตัวอยู่ต่อหน้าของเขา ไม่ว่าเธอจะพยายามพูดยังไง สุดท้ายก็ชดเชยในสิ่งที่เธอละเลยกับไวท์ไม่ได้อยู่ดี ต่อให้เป็นมารดาแท้ ๆ กลับรู้สึกน่ารังเกียจจนแทบอยากสำรอกอาหารออกมาซํ้าแล้วซํ้าเล่า 

"ไม่ยักรู้ว่าคุณหญิงไม่คิดจะกลับมาดูแลน้องชายของตัวเอง ทั้ง ๆ ที่ลูกชายคนเล็กกำลังนอนโคม่าอยู่ในโรงพยาบา่ลแท้ ๆ ช่างเป็นคนที่น่านับถือจริง ๆ ตอนนี้ได้ทำหน้าที่ของผู้เป็นแม่หรือยังละครับ? โอ้ คุณยังไม่ได้บอกสามีใหม่อีกหรือว่าตอนนี้พวกคุณเป็นแค่ผู้อยู่อาศัยน่ะ คฤหาสน์แห่งนี้เป็นชื่อของผม เผื่อคุณจะเข้าใจผิดว่าไวท์เป็นเจ้าของ" 

....

ภายในห้องเรียนขนาดใหญ่เขาได้ยินเสียงกระแนะกระแหนของเด็กสาวชัดเจน ไวน์ไม่ได้พูดอะไรนอกจากปรายตามองเธอเล็กน้อย ดูเหมือนนักเรียนสาวคนนี้จะชื่นชอบมังกรเป็นพิเศษ

"เธอรู้ตัวไหมว่าตัวเองเป็นเด็กสาวที่น่าทะนุถนอมมากขนาดไหน หากเธอไม่ทำตามคำยั่วยุของเพื่อนตัวเอง ป่านนี้มังกรคงชอบเธอไปแล้วก็ได้ พิจารณาดูเอาสิ อยู่ ๆ เธอก็เอาตัวเองไปหาเรื่องคนอื่นไม่ใช่เพราะว่าเพื่อนสนิทของเธอเป็นคนยุแยงหรอกหรือ?" 

ใครบอกว่าไวน์เป็นคนเงียบ ๆ การยั่วยุให้คนอื่นแตกคอกันเองถือว่าเป็นวาจาศิลป์อย่างหนึ่งที่เรียนติดตัวเอาไว้ เผื่อภายหน้าจะทำให้คนอื่นทะเลาะกันเองจะได้ไม่โป๊ะแตก ไม่นับว่าเป็นเรื่องที่แย่ไม่ใช่หรือไง?

....

"ไอ้ขยะนั่นสมควรตายไปแล้ว ไร้ประโยชน์สิ้นดี น่าเสียดายที่มันหนังเหนียวเกินไป เสียดายที่มันไม่ตายไปเร็ว ๆ" 

"ขออ้วกใส่หน้าได้ไหม พอดีเห็นว่าเป็นขยะ" ทักษะการหยอกล้อศัตรูก่อนเชือดเป็นสิ่งที่นักฆ่าทุกคนต้องเรียนรู้หรือเปล่าเขาไม่แน่ใจเท่าไรนัก แต่การเห็นคนเหล่านี้ร้อนรนจนนั่งไม่ติดเก้าอี้ทำให้ไวน์รู้สึกดีจริง ๆ

"แกอยากรู้ไหมว่าใครเป็นคนฆ่าพ่อของแก? ถ้ามีปัญหาก็หาตัวฉันให้เจอสิ" การเบื่อหน่ายกับการรับงานสกปรกเป็นการเชือดไก่ให้ลิงดูมากกว่า การตามล่าศัตรูเป็นเรื่องที่น่ารำคาญเกินไป การเล่นสงครามประสาทให้พวกมันหาตัวเขาเองมันน่าสนุกกว่าไม่ใช่หรือ?

[จุ๊ ๆ รู้ไหมว่าตอนที่พ่อของแกตายเขาเสนอเงินมาเท่าไร? แต่ฉันจามหัวของเขาไปแล้ว แถมไอ้จ้อนยังใช้งานไม่ได้อีกต่างหาก ช่างน่าสมเพชพอ ๆ กับแกตอนนี้เลยรู้ตัวบ้างหรือเปล่า?] 

[รู้สึกยังไงบ้างตอนที่พ่อของแกเอากับน้องสาวบุญธรรมของตัวเอง? ครอบครัวแตกแยกอย่างที่ฉันวางแผนเอาไว้เลย ขนาดแม่ของแกนอนอยู่ข้าง ๆ พวกเขายังมีกระจิตกระใจถ่ายคลิปเก็บเอาไว้ช่วยตัวเองกันอีก?] 

คิดว่าไวน์เป็นคนดีหรือ? แน่นอนว่าไม่ ทุกคนเป็นมนุษย์เหมือนกันไม่ใช่หรือ? แต่สิ่งที่พวกมันทำกับน้องชายของเขาเหมือนกับคนคนหนึ่งสัตว์เลี้ยงอย่างหน้าไม่อาย คงไม่มีผิดอะไรหากจะทำให้ครอบครัวของพวกมันเจอกับความฉิบหายบ้าง แค่รับผลการกระทำของตัวเองให้ได้ก็พอแล้วนี่ ช่วยไม่ได้จริง ๆ ที่พวกนี้ยุ่งกับครอบครัวของเขาก่อน!