เจาะนิมิตทะลุอนาคต เล่ม 2 จบ
Attribute:
นักเขียน : เทพเฉียน / สำนักพิมพ์ : เทพเฉียนหง
ราคา
Categories : เทพเฉียน , เทพเฉียนหง , แฟนตาซี , yaoi / boy love , นิยายวาย , นิยายลึกลับ , นิยายรัก , New Book ,
Share
เรื่องนี้เป็นภาคต่อจาก เจาะนิมิตทะลุความตาย! ซึ่งเป็นภาคของเรย์
ส่วนพาร์คนี้จะเป็นการเล่าย้อนความตั้งแต่เรนโต เริ่มตั้งแต่สถานที่เลี้ยงเด็กกำพร้า การเติบโตของเด็กน้อย ความหลัง
คำเตือน! : มีฉากสะเทือนใจ การทำร้ายร่างกาย ทารุณกรรมเด็ก มีการยุยงให้ผู้อื่นเป็นมือที่สาม **ตัวเอกไม่ใช่คนดี**
ตัวเอกมีอาการทางจิต = โรคสองบุคลิก
เรนxเจสัน
เด็กน้อยในวัยหกขวบที่เติบโตมาจากสถานที่เลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งหนึ่งในประเทศแห่งมหาอำนาจที่รวบรวมนักลงทุนผิดกฏหมายเอาไว้ด้วยกันอย่างไร้ยางอาย
ดวงตากลมโตมองคนตรงหน้าด้วยความเฉยชา ตุ๊กตาหมีที่ชอบกอดเอาไว้เสมอถูกนำไปทิ้งเอาไว้บนเตียงนอนขนาดเล็ก ท่าทางดูสุขุมและเชื่อถือได้ทำให้เด็กน้อยหลงเชื่อคำหวานหูพลางวาดฝันว่าตัวเองและน้องชายจะมีชีวิตที่ดีในเร็ววัน
"มาเป็นลูกบุญธรรมของฉันสิ... เธอจะได้ทุกอย่างที่ต้องการ เธออยากให้น้องชายได้เรียนโรงเรียนดี ๆ ไหมล่ะ? ฉันสามารถทำให้ชีวิตของเธอดีขึ้นได้นะ เธอก็รู้ใช่ไหมว่าที่นี่จะถูกยุบเร็ว ๆ นี้แถมยังมีเด็กที่ถูกส่งไปค้ามนุษย์อีกด้วย เธอไม่มีทางเลือกมากนักหรอก เชื่อฉันสิ!"
"น้องชายของผมอยู่ที่นี่ คุณสัญญาได้ไหมว่าจะกลับมารับเขา!" เด็กน้อยกำหมัดแน่นพลางคิดอย่างหนักหน่วงว่าตัวเองสมควรจะทำอย่างไรดี? หากไม่ไปตอนนี้เขาอาจจะไม่มีโอกาสได้เห็นโลกภายนอกอีกก็ได้!
...
"คุณสัญญาแล้วว่าจะพาน้องชายของผมกลับมา!" เสียงโวยวายของเด็กน้อยยังคงดังลั่นทั่วคฤหาสน์ ท่าทางสติแตกของเด็กน้อยวัยหกขวบไม่ได้ทำให้ผู้ใหญ่บางคนรู้สึกเห็นอกเห็นใจเลยแม้แต่น้อย กลับกลายเป็นว่ายิ่งสะใจเมื่อเห็นคราบนํ้าตาเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ!
"ฉันก็พาน้องชายมาให้แล้วไง นี่เป็นลูกชายแท้ ๆ ของฉันชื่อเดย์ ต่อไปนี้เธอต้องทำตัวเป็นพี่ใหญ่ที่ดี เข้าใจหรือเปล่า? ว่าไง... ฉันบอกว่าจะพาน้องชายมาให้ แต่ไม่ได้หมายความว่าจะกลับไปรับน้องชายแท้ ๆ ของเธอกลับมาเสียหน่อย"
"ผมต้องการเรย์ ไม่ใช่เขา! ผมต้องการเรย์! คุณสัญญาเอาไว้แล้ว!"
...
"เป็นแค่เด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้าแท้ ๆ แต่คุณท่านรับมาเลี้ยงในคฤหาสน์ก็บุญหัวแค่ไหนแล้ว ยังคิดว่าตัวเองเป็นคุณชายอีกหรือ? หน้าไม่อายจริง ๆ กินเศษผักแทนไปเถอะ แกไม่เหมาะสมจะเป็นหัวหน้าของพวกฉันรู้เอาไว้เสียด้วย!"
เสียงเหล่าบ้านต่างพากันหัวเราะเยาะเย้ยเด็กที่ถูกรับมาเลี้ยงทั้ง ๆ ที่มันไม่ใช่ความผิดของเด็กน้อย ในเมื่อรับเขามาแล้วควรจะดูแลไม่ใช่หรือ? ทำไมทุกคนต้องเลือกปฏิบัติกับเขาแบบนี้ แล้วคุณท่านที่ว่าไหนบอกว่าจะรับเรย์กลับมาอยู่ด้วยกันไง? ทำไมต้องเอาน้องชายปลอม ๆ มายัดเยียดให้เขาด้วย!
