เมืองหลวงฉางอาน รัชสมัยถังเกาจง โจวหยุนหวนเป็นบุตรีคนเดียวของใต้เท้าโจวเฉินและอู่ไป๋เสวี่ย อาจด้วยเพราะเป็นบุตรีคนเดียวที่สำคัญที่สุดในตระกูลโจวและอู่ จึงได้รับการเลี้ยงดู ให้การศึกษามาอย่างดีและเต็มที่ที่สุด นางเป็นคนหัวไว ฉลาด มุ่งมั่นและเด็ดเดี่ยว ยอมได้เพื่อความรัก แต่มิอาจยอมได้กับสิ่งที่มิยุติธรรม ทุกชีวิตในตระกูลต่างเห็นพ้องต้องกันว่าหากโจวหยุนหวนเป็นบุรุษ นางต้องได้เป็นอัครขุนนางช่วยฝ่าบาทบริหารบ้านเมืองได้อย่างดีเยี่ยม หรืออาจเป็นจอมทัพที่ยิ่งใหญ่น่าเกรงขามไปทั่วฉางอาน แต่จะบุรุษหรือสตรี โจวหยุนหวนก็เป็นบุตรีที่น่าภาคภูมิใจของตระกูลโจว เหลียงหลี่ฉินก็เป็นบุตรคนเดียวของตระกูลเหลียงเช่นกัน เขาเป็นคนฉลาดปราดเปรื่องมาตั้งแต่เล็ก เมื่อเข้ารับราชการเป็นขุนนางก็สามารถใช้ความสามารถไต่เต้าขึ้นมาเป็นขุนนางระดับสี่ได้อย่างรวดเร็ว และก็ขึ้นเป็นขุนนางระดับสองด้วยเวลาเพียงสี่ห้าปีด้วยผลงานอันน่าภูมิใจของกระทรวงคลังนับร้อยผลงาน โจวหยุนหวนในอายุสิบห้าปีได้สมรสกับเหลียงหลี่ฉินวัยสิบเก้าปี และต่างช่วยกันรักษาสัญญาสำคัญแห่งชีวิตคู่ด้วยกันมายาวนานถึงหกปีเศษ แต่แล้วก็ถึงคราวผกผัน อยู่กินกันดีๆมาหลายปี...เหลียงฮูหยินก็เปลี่ยนไปเสียสิ้น เหลียงต้าเหรินพยายามไล่ตามฮูหยินคนเดิมกลับมาแทบตาย สุดท้ายก็ได้เพียงความว่างเปล่าที่มิมีสิ่งใดเลย แต่หากถามว่าอยู่ดีๆสตรีนางหนึ่งจะเปลี่ยนไปคล้ายเป็นอีกคนโดยที่มิเกิดเรื่องอันใดมากระทบจิตใจได้ด้วยหรือ คำตอบคือเป็นไปมิได้ โจวหยุนหวนนางจะมิร้ายหากเซี่ยงกงของนางมิเลวเสียก่อน เขาเลือกที่จะมีสตรีนางอื่นมาเกี่ยวพัน เลือกที่จะทำร้ายสัญญาชีวิตคู่ เลือกที่จะฉุดชีวิตคู่ให้ตกลงสู่กองเพลิงอันร้อนรุ่ม

จื่อรั่วอาศัยอยู่กับมารดาที่ป่วยติดเตียง วันหนึ่งรับจ้างไปส่งผักบ้านคหบดีที่กำลังจัดงานเลี้ยงต้อนรับผู้มีตำแหน่งใหญ่โต อยู่ ๆ ก็ถูกจู่โจมจากทางด้านหลัง ถูกขืนใจโดยไม่เห็นแม้กระทั่งใบหน้าผู้กระทำ จากนั้นชีวิตเด็กยากจน ก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป