เสียงน้ำหยุดแล้ว พิมพกานต์หยิบผ้าเช็ดตัว เตรียมตัวที่จะเข้าห้องน้ำ ทั้งชุดแต่งงานที่ยาวรุ่มร่าม แถมซิปอยู่ข้างหลัง เธอพยายามรูดหลายทีแต่มันก็รูดไม่ถึง เธอตั้งใจจะไปลองอีกทีในห้องน้ำ “จะไปอาบทั้งชุดนี้เลยเหรอ” ว่านถามด้วยความแปลกใจ “ค่ะ เดี๋ยวไปถอดข้างใน” “มานี่ จะถอดได้อย่างไร ซิบมันอยู่ข้างหลังแบบนั้น” ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะหันมาตอบอะไร มือหนาคว้าแขนเธอให้หยุดเดินอีกมือก็ดึงซิบไล่ตั้งแต่ท้ายคอค่อยๆเลื่อนลงมาจนถึงสะโพก คนอยู่ข้างหลังมองความขาวของหญิงที่อยู่ตรงหน้า ภายนอกที่ว่าขาวแล้ว ข้างในยิ่งขาวกว่า เขาค่อยๆดึงชุดออกจากทางไหล่ของเธอทั้งสองข้างอย่างช้าๆ เจ้าของเลื่อนร่างได้แต่ทำตามไม่กล้าขัดขืน ชุดขาวยาวที่ถูกออกแบบมาอย่างสวยงามราคาเป็นแสน หล่นลงมากองอยู่ที่พื้น มีเพียงเสื้อซับในและกางเกงวับในแบบขาสั้น ที่ห่อหุ้มปกปิดเรือนร่างขาวบางอยู่ พอได้สติหยิงสาวที่หยิบชุดขึ้นมาวางพาดกับโซฟา ก่อนรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไป ไม่กล้าที่จะหันมาสบตาคนที่ถอดชุดให้เธอ ************************************************************************ “เรามาสร้างความเป็นครอบครัวให้สมบูรณ์กันเถอะภรรยาของพี่” โคมไฟหัวเตียงถูกดึงให้ดับลง หญิงสาวรู้ดีว่านับจากนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง เสียงลมพี่เริ่มพัดโหมกระหน่ำอยู่ภายนอก เหมือนอารมณ์ความเป็นชายที่กำลังวิ่งแล่นไปทุกส่วนของร่างกายของคนที่กำลังซุกไซร้ดอมดม ดอกไม้ดอกงาม หญิงสาวหลับตาพริ้มปล่อยอารมณ์ไปกับทุกความรู้สึกที่เขามอบให้ มือหนาซุกซนบีบเคล้นยอดประทุมสาวที่ชูช่อรับสัมผัสเขาอย่างเต็มมือ “พี่ว่าน...คะ” หญิงสาวครางเรียกชื่อเมื่อมือซุกซนของชายหนุ่มล้วงรุกล้ำเข้ามาในชุดชั้นในในส่วนล่างของเธอ พิมพกานต์บิดตัวหนีด้วยความรู้สึกกลัว แต่หัวใจมันกลับสั่งให้เธอใช้มือทั้งสองข้างรัดรั้งร่างหนาไว้ “ไม่ต้องกลัวนะ” ชายหนุ่มกระซิบเสียงสั่น ก่อนที่จจัดการเสื้อผ้าของตัวเอง และหันมาจัดการกับผ้าทุกชิ้นที่ปกปิดทางสวรรค์ไว้

อีกคนมาเพื่อหลอกลวงแต่อีกคนมาเพื่อรัก สุดท้ายใครกันจะเป็นคนเจ็บภูษิตมั่นใจว่าคงไม่ใช่เขาถ้าภรรยาที่เขาไม่ได้รักไม่เอาหัวใจของเขาไปได้เสียก่อน งานแต่งงานสำหรับคนอื่นมันคือจุดจสมหวังของความรัก แต่สำหรับชายหนุ่มที่คิดถึงแต่ผลประโยชน์กลับมองว่ามันเป็นการเริ่มต้นของเกม ***แต่เกมนี้.......มีอีกชีวิตที่กำลังจะลืมตาดูโลก****

‘ปาณิศา’ นักศึกษามหาวิทยาลัยปี 4 เธอจับพลัดจับผลูได้มาฝึกงานเป็นเลขาของ ‘ติณณ์’ ท่านประธานหน้าหล่อแต่ดุ ติณณ์มีอคติกับผู้หญิง ในบริษัทของเขาไม่มีพนักงานผู้หญิงเลยแม้แต่คนเดียว เขามองว่าผู้หญิงน่าเบื่อหน่ายและวุ่นวาย จนกระทั่งได้เจอเธอ... เลขาฝึกหัดจอมจัดจ้านที่เถียงคำไม่ตกฟาก แถมยังอวดดีอีก เหตุการณ์พลิกผันเมื่อวันหนึ่งเธอเกิดเผลอดื่มเหล้าเมาจนไปปล้ำท่านประธานเข้า อะไรก็ไม่ร้ายเท่าเมื่อสร่างเมามาแล้ว เขาเรียกร้องให้เธอรับผิดชอบ ความรักวุ่นวายของท่านประธานมาดดุที่อยากจีบสาวแต่จีบไม่เป็นจึงเริ่มต้นขึ้น !

/*/ มากันแล้ว นิยายดรามานิดหวานเยอะ กับราคาเบา ๆ /*/ เราจะผ่านโควิดไปด้วยกัน โควิดชีวิตติดบ้าน อ่านนิยายกันค่ะ ***เขาตั้งใจจะจับเธอไปทรมานแล้วทำไมได้หลานมาฝากตากับยาย*** เมื่อน้องสาวกำลังจะแต่งงานกับดอนซึ่งเขาเป็นเกย์และต้องการมาหลอกอิมเพราะต้องการลูก พี่ชายอย่าอรรถพันธ์ยอมทำทุกอย่างเพื่อขัดขวางงานแต่งงานที่กำลังจะเกิดขึ้น มีนาเธอถูกดึงเข้าไปเกี่ยวข้องในเรื่องนี้ในฐานะน้องสาวของศัตรูและกลายเป็นตัวประกันแต่...สุดท้ายเธอกลับต้องกลายมาเป็นแม่ของลูกให้กับชายหนุ่มที่จับตัวเธอไป อรรถพันธ์จะปากแข็งไม่ยอมบอกรักตัวประกันของเขาจริง ๆ เหรอ มาเป็นกำลังใจให้คุณแม่มีนาและสาวน้อยลุลากันนะคะ

นายหัวผู้เพียบพร้อมไปหมดทุกอย่าง ราชันไม่เคยคิดที่จะรักใคร เพราะเขาไม่เคยไว้ใจผู้หญิงคนไหนที่เข้ามาจีบเขา แต่ใครจะไปเชื่อว่าหญิงสาวที่โดนกล้อนผม หน้าตาบวมช้ำ โดนโยนทิ้งไว้กลางทะเล จะกลายมาเป็นนายหญิงของเกาะ โดยที่ราชันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอคือใคร “กลางวันนี้นายหัวต้องแนะนำให้ทุกคนรู้จักปะการังในฐานะภรรยา แต่ให้บอกว่างานแต่งงานยังไม่มีเพราะเธอยังป่วยอยู่” “ฮะ!” “ไม่ต้องมาตกใจ อยากทำอะไรไม่คิดเอง และตั้งแต่คืนนี้ก็ย้ายมานอนด้วยกัน ส่วนจะมีอะไรกันไหม ก็ตกลงกันเอาเองป้าไม่เกี่ยว” ป้าแก้วตัดสินใจแทนแล้ว “ทำไมคุณยอมล่ะ” นายหัวหันมาถามเสียงดังใส่หญิงสาวที่หันกลับไปจัดที่นอนต่อ “แล้วทำไมนายหัวไม่ปฎิเสธไปล่ะคะ” หญิงสาวปล่อยมือจากผ้าห่มและหันมาเถียงมือกอดอก ด้วยความรู้สึกหมั่นไส้คนตรงหน้าเหลือเกิน “ก็ผมเป็นผู้ชายไม่มีอะไรเสียหายอยู่แล้ว” ราชันทำท่าแบบสบายๆ “ตัวฉันเองยังจำไม่ได้เลยว่าตัวเองเป็นใคร อย่างน้อยฉันจะได้จำไว้ว่า ตอนนี้ฉันเป็นเมียนายหัว”

“นี่พีชไม่ใช่ซัมเมอร์ พี่แค้นอะไรพี่ไปก็ไปทำกับซัมเมอร์ อย่ามาทำกับพีชแบบนี้” ไม่ทันที่ปากเรียวบางจะพูดอะไรมากกว่านี้ ปากหนาได้รูปก็ประกบทาบลงมา จนแนบสนิท หญิงสาวได้แต่ส่งเสียงขัดขืนอยู่ในลำคอ ยิ่งดิ้นเท่าไหร่ ก็เหมือนยิ่งเขาไปอยู่ในพันธนาการของเขาเท่านั้น น้ำจากฝักบัวถูกเปิดไหลผ่านตัวเธอ เหมือนสายน้ำนี้จะสามารถชะล้างความรู้สึกผิดออกจาหัวใจของหญิงสาว ที่ตอนนี้ไม่ได้บอบบางแค่ร่างกาย แต่มันบอบบางไปถึงจิตใจ เธอมีอะไรกับแฟนเพื่อน มันคงเป็นตราบาปในชีวิตเธอไปอีกนานแสนนาน เมื่อหัวถึงหมอน ร่างกายที่บอบช้ำจากการถูกย่ำยี หัวใจที่ร้องไห้จนเหนื่อยล้า หญิงสาวนอนหลับสนิท ไม่ได้ยินแม้แต่เสียงโทรศัพท์ที่ดังอยู่เป็นร้อยสาย “พีช พี่กวินบอกเลิกเรา” หญิงสาวที่นอนหลับอยู่บนเตียง ไม่แน่ใจว่าเสียงที่เธอได้ยินเป็นความฝันหรือความจริง เธอค่อยๆลืมตา ภาพแรกที่เห็นคือเพื่อนของเธอนั่งอยู่ข้างๆ ใบหน้าอาบไปด้วยน้ำตา

เมื่อภูผา แฝดผู้น้อง จำใจต้องยอมมีอะไรกับขิม หญิงสาวที่ภรรยาของพี่ชายเลือกไว้ ให้เป็นแม่ของลูกเธอ โดยที่หญิงสาวไม่รู้เลยว่าผู้ชายที่เธอมีอะไรด้วย จนเกิดเป็นโซ่น้อยคล้องใจ คือภูผา ไม่ใช่ภูวดลสามีของคนที่จ้างเธอมา เพื่อแลกกับเงินที่จะเอาไปรักษาแม่ที่ป่วยหนัก

ภาคินหนุ่มหล่อ ชายแท้ทั้งแท่งเขาถูกกล่าวหาว่าเป็นเกย์ วิธานพ่อของเขาจึงต้องรีบหาเจ้าสาวมาแต่งงานเพื่อกู้ชื่อเสียงโดยด่วน แต่เจ้าสาวที่ถูกเลือกไว้ ดันคิดว่าชายหนุ่มคงจะทั้งอ้วนทั้งดำทั้งเตี้ยเหมือนสมัยวัยรุ่นที่เธอเคยเจอ ณัชชาจึงส่งธัญชนกน้องสาวให้มาแต่งงานแทน ธัญชนกยอมแต่งงานแทนพี่สาวเพราะการแต่งงานครั้งนี้แม่ของเธอที่กำลังป่วยหนักจะได้รับการรักษาที่ดีขึ้น ในคืนวันแต่งงานเจ้าบ่าวดันไม่ดำ ไม่อ้วนและเตี้ยเหมือนที่ณัชชาคิดไว้ เธออยากได้เจ้าบ่าวของเธอคืน