หลังจากหน้ากากปีกผีเสื้อถูกกระชากออก Innocent game จบสิ้น ทุกความสัมพันธ์พังทลายไม่เหลือแม้แต่เศษซาก คุณไซน์หรือคุณกลีเกตน์ก็ไม่จำเป็นต้องปิดบังตัวตนอีก เธอไม่ยอมรับความพ่ายแพ้จึงใช้เงื่อนไขที่รีรีไม่มีทางปฏิเสธได้มาขู่บังคับให้คนไร้อำนาจต้องยอมอยู่ด้วย คนมีอำนาจน้อยกว่าจำต้องยอมเพราะไร้หนทางเลือก แต่การยอมของเธอในครั้งนี้แตกต่างจากครั้งที่แล้วโดยสิ้นเชิง และไม่มีอะไรเป็นเหมือนเดิมอีก คนหนึ่งหมดศรัทธาในคำว่ารัก อีกคนหนึ่งพยายามเรียกคืนทุกอย่างกลับมาเพื่อให้มีคำว่าเรา

ณ โรงแรมตึกสูงเสียดฟ้าชื่อว่าเรดริช มีไนต์คลับอินโน่ซ่อนอยู่ มันคือสถานบันเทิงเริงรมย์ยามค่ำคืน ผู้ที่เข้าได้จะต้องเป็นเศรษฐี มีหน้ามีตาทางสังคม เกิดมาในชนชั้นเอลีท พวกเขายอมจ่ายค่าสมัครสมาชิกราคาแพงเพื่อเป็นคลับเบอร์ แลกกับการได้ฟังเสียงร้องเพลงหวานๆของนักร้อง นักร้องคือแรงดึงดูดหลักของไนต์คลับอินโน่ พวกเธอต้องเสียงดี เล่นดนตรีเก่ง มีหน้าตาและรูปร่างน่าหลงใหล นอกจากขายเสียง ก็ยังขายร่างกายของตัวเองให้เหล่าคลับเบอร์เชยชมอีกด้วย นักร้องจะไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของคลับเบอร์เพราะเหล่าคนรวยจะสวมใส่หน้ากากปกปิดใบหน้าและใช้ชื่อแฝงปิดบังตัวตนไว้ ไม่ให้หน้าตาทางสังคมได้รับผลกระทบจากการมาเที่ยวหาความสุขกับเหล่านางฟ้าเสียงเพลง ฉันต้องอยู่ท่ามกลางอำนาจของเงินตรา ความลุ่มหลงในราคะจนผิดศีลธรรมจรรยา ความอิจฉาริษยาชิงดีชิงเด่น เพราะฉันก็ทำงานเป็นนักร้องของที่นี่เหมือนกัน

ฉันทำงานเป็นผู้ช่วยบาร์เทนเดอร์อยู่ในโรงแรมหรู ทุกอย่างกำลังดีถ้าฉันไม่ไปมีเรื่องกับคุณลูกค้าวีไอพีคนนั้น เพราะเธอ ฉันถึงถูกพักงานสองอาทิตย์ ฉันเป็นนักศึกษาปีสองผู้ใฝ่เรียน ทุกอย่างกำลังดีถ้าด็อกเตอร์รฟ้า กัษษากรไม่เข้ามาเป็นวิทยากรอบรมชั่วคราวจนเราต้องพบหน้ากันและเกิดปัญหาอีรุงตุงนังตามมามากมาย ฉันเป็นลูกสาวที่น่าสงสาร ทุกอย่างไม่ดีเพราะแม่ดันเป็นภรรยาลับๆของดาราชื่อดังระดับประเทศและทุกอย่างก็กำลังไม่ดีคูณสองเพราะลูกสาวของเขาดันเป็นคนเดียวกันกับผู้หญิงสองคนแรกที่ฉันบ่นก่อนหน้านี้ ในเมื่อทุกอย่างที่ดีๆกำลังไม่ดี แล้วฉันควรจะทำยังไงดี?

ฉันเป็นนักศึกษาปีสามผู้หักโหมการเรียน หลอกตัวเองไปวันๆว่าลืมใครบางคนได้แล้ว ทุกอย่างกำลังดีถ้าเขาคนนั้นไม่ล่อลวงให้ฉันตกบ่วงด้วยการเปิดโปรเจครับสมัครนักศึกษาฝึกงานที่อังกฤษ แลกกับสวัสดิการมากมาย ฉันเป็นผู้หญิงปากแข็ง ไม่ยอมสอบแต่ก็แอบหาคอร์สศึกษาดูงานระยะสั้นเพื่อหาเรื่องมาอังกฤษ ด้วยเหตุผลเดียวคืออยากใช้ลมหายใจในประเทศเดียวกันกับเขา ทุกอย่างกำลังดี ถ้าฉันไม่มารู้ทีหลังว่าเขาเป็นหุ้นส่วนหลักในบริษัทที่ฉันสมัครคอร์สศึกษาดูงานเอาไว้ ในเมื่อทุกอย่างที่ดีๆ กำลังไม่ดี แล้วฉันควรจะทำยังไงดี หรือว่าฉันไม่ควรทำอะไรเพราะการได้พบเขาอีกครั้ง คือเรื่องที่ดีที่สุดแล้ว.

ในวันเกิดครบอายุ 22 ปีของฉัน เรามีกิจกรรมน่าสนุกในกลุ่มเพื่อนนิดหน่อยคือซ้อ (เพื่อนเด็กซิ่ว) ท้าให้ฉันไปแย่งแฟนของผู้หญิงคนหนึ่งมาเพื่อแลกกับของขวัญมูลค่าหลักหมื่น ตอนแรกฉันว่าจะไม่ทำแต่ก็ทำเพราะทนแรงยุไม่ไหวบวกกับเป็นคนชอบความท้าทาย จึงตกปากรับคำท้าโดยไม่คิดอะไร ฉันอ่อยและยั่วยวนผู้ชายคนนั้นจนได้เขามาครอบครองสมใจแต่มันมีบางอย่างที่ผิดพลาดไปคือฉันดันไปหลงรักแฟนของผู้ชายที่แย่งมา

ชีวิตของแฟนคลับ complete ได้ง่ายๆด้วยการเจอศิลปินและดาราที่ชื่นชอบรักใคร่มาเนิ่นนาน ฉันไม่ได้เป็นแฟนคลับของดาราหรือนักร้องคนไหนแต่เป็นแฟนคลับของนางแบบคนหนึ่งซึ่งมีชื่อในวงการว่า Hot candy เขามียอดผู้ติดตามในอินสตาแกรมเป็นอันดับห้าของประเทศ ดังยิ่งกว่าเซเลปบางคนเพราะเขาไม่เคยเปิดเผยใบหน้าเลย ใช้แค่ body perfect สวมใส่เสื้อผ้า เครื่องประดับ เพื่อโฆษณาสินค้าแบรนด์ดัง ฉันใช้ลูกบ้าของแฟนคลับเล็กน้อยจนสามารถเข้าถึงตัวเขาได้แต่ก็ไม่ได้รับอนุญาตให้เห็นหน้าเขาอยู่ดี ไม่เป็นไร แค่ได้ทักทายเขาไม่กี่คำ ชีวิตฉันก็ complete มากแล้ว หลังจากนั้นใครจะคาดคิดล่ะว่าเขาจะส่งแคนดี้กับจดหมายมาให้ฉัน วินาทีนั้น คำว่า complete จึงเปลี่ยนเป็น complicate ในทันที

คุณคนันต์ จิตฐนันท์ หรือ คุณต้นแค เป็นเจ้านายของพี่สาวฉัน พวกเขาต้องทำงานด้วยกัน จึงนัดเจอปรึกษาเรื่องงานเป็นปกติ ใช่... ทุกคนอาจจะคิดว่าการพบปะระหว่างเจ้านายและลูกน้องเป็นเรื่องปกติ แต่ฉันคนหนึ่งนี่แหละที่ไม่คิดแบบนั้น ภายใต้ใบหน้าน่ารักแสนหวานของคุณต้นแคเก็บซ่อนความรู้สึกบางอย่างเอาไว้ และมีฉันคนเดียวที่รู้ว่ามันคืออะไร เขาน่ะ... กำลังคิดไม่ซื่อกับพี่สาวฉัน ทำเป็นเอาเรื่องงานมาอ้าง ฉันโคตรไม่ชอบหน้าเขาเลย มาเจ้ากี้เจ้าการคอยสั่งสอนฉันอยู่ได้ ในสายตาเขา ฉันก็เป็นแค่เด็กเจ้าปัญหาคนหนึ่ง ไม่มีอะไรพิเศษเกินกว่านั้นจนกระทั่งเขาก้าวเข้ามา ‘คุณไม่ต้องสั่งสอนหนูทุกเรื่องก็ได้’ ‘ต้องสอนสิ แจ้มเหมือนเด็กคนอื่นที่ไหน’ ‘คุณก็ไม่เหมือนผู้ใหญ่คนอื่นเหมือนกัน’ ‘งั้นก็แปลว่าพี่ไม่เหมือนใครในความคิดแจ้ม ส่วนแจ้มก็ไม่เหมือนใครในความคิดพี่’ ‘..........’ ‘แบบนี้เรียกว่าเราสองคนเป็นคนพิเศษของอีกฝ่ายได้มั้ย’

ด้วยข้อจำกัดหลายอย่างในชีวิตบีบคั้นให้ ‘เดลิน’ ต้องทำงานเป็นไลฟ์การ์ดในสวนน้ำมีชื่อแห่งหนึ่ง ตารางงานเป็นปกติทุกวันจนกระทั่งเด็กชายน่ารักอายุหกขวบเข้ามาเล่นน้ำในสระน้ำตื้นที่เธอมีหน้าที่ดูแลความปลอดภัยอยู่ เด็กชายไม่ใช่ปัญหา แม่ของเด็กชายนี่สิที่เป็นปัญหาข้อใหญ่ ‘ริวิกา’ เป็นแม่ของเด็กชายตัวน้อย หัวหน้าทีมไลฟ์การ์ดกำชับให้เดลินคอยดูแลสองแม่ลูกเป็นพิเศษ เธอจึงเลี่ยงปัญหาข้อใหญ่ไม่ได้ หลายครั้งเดลินสังเกตว่าริวิกาชอบจ้องใบหน้าเธอ ชอบมองสังเกตรูปร่างเธอ ไหนจะการผูกมิตรด้วยวิธีชวนให้อึดอัดจนเดลินกระอักกระอวลทุกครั้งที่ต้องเข้าใกล้ ริวิกาเป็นผู้หญิงที่เดลินต้องการหลีกเลี่ยง คนเรา ถ้ารู้ว่ามีไฟร้อนจ้องจะแผดเผา ก็ไม่ควรเข้าใกล้ ทว่ากับริวิกาแล้ว ตรงกันข้าม ยิ่งเดลินเมินใส่ เธอก็ยิ่งทำทุกทางให้เดลินต้องสนใจ ยิ่งเดลินไม่พูดด้วย เธอก็ยิ่งกระตุ้นด้วยถ้อยคำปลุกโทสะ ยิ่งเดลินด่าด้วยแววตาร้ายๆ เธอก็ยิ่งชอบฟัง ยิ่งเดลินทำร้ายใจเธอมากแค่ไหน ริวิกาก็ยิ่งเข้าใกล้เดลิน มากขึ้นเท่านั้น

มัทชา เป็นหญิงสาวอายุสามสิบต้นๆผู้ต้องการใช้ชีวิตการทำงานอย่างสงบไปจนแก่เฒ่า เธอมีเหตุผลจำเป็นต้องโยกย้ายถิ่นฐานไปทำงานยังต่างจังหวัดในช่วงหน้าฝน ใครจะไปคิดว่าหน้าฝนของจังหวัดใหม่ช่างหนักหนาและยาวนานจนผู้คนในละแวกท้องถิ่นพากันเหมาซื้อร่มและเสื้อกันฝนจนขาดตลาด เมื่อไม่มีอุปกรณ์ป้องกันความเปียก มัทชาจึงติดฝนเป็นประจำจนกระทั่ง ชิล่า เด็กสาวหน้ากลมแก้มจ้ำม่ำหยิบยื่นน้ำใจมาให้ด้วยการชวนติดร่มไปด้วยกัน