เสน่หาตรวนมาร

Attribute:

นักเขียน : ยูงทอง / สำนักพิมพ์ : ยูงทอง

ราคา

Share

เสน่หาตรวนมาร


เขาเอาการ ‘แต่งงาน’ มาทำลายความสุขและอิสรภาพของเธอ ใช้สิทธิ์ความเป็น ‘สามี’ จองจำเธอไว้ในอาณัติร้าย กักขังตัว...หน่วงเหนี่ยวใจ...โดยปราศจากคำว่า ‘รัก’


_________________________________


*** ตัวอย่างที่ 1 ***


“นี่เธอกล้าจัดฉากเพื่อหลอกจับฉันงั้นเหรอ ชลณนาถ!”


คนจมอยู่กับความคิดปลิวหวืดไปตามแรงกระชากของมือแกร่ง ชลณนาถเกือบเสียหลักล้มหกคะเมนใส่แผงอกกว้างของคนที่ตามมาเอาเรื่อง


“คุณ...คุณธีร์ธัช”


“หึ ไม่ต้องมาตีสีหน้าตกใจ แถวนี้มีแค่เธอกับฉัน! บอกมา...ทั้งหมดมันเป็นแผนของเธอใช่ไหม!”


หญิงสาวไม่รู้ว่าอะไรทำให้เขามองเธอในแง่ร้าย แต่เรื่องนี้ไม่เคยมีอยู่ในหัวเธอสักนิด


“คุณธีร์ธัช...นาถเจ็บ”


“คนน่าไม่อายอย่างเธอเจ็บเป็นด้วยเหรอ”


วูบหนึ่งกลิ่นหอมจางจากหญิงสาวทำให้เจ้าของมือสะดุด มันคุ้นชินเสียเหลือเกิน ทว่าชายหนุ่มก็ไม่ได้ฉุกคิดอะไร นัยน์ตาสีนิลจ้องมองหญิงสาวดุดัน มือใหญ่กำรอบแขนเล็กแน่นปานเหล็กคีบ


สิ่งที่อยู่ในหัวเขาตอนนี้มันมีแต่เรื่องแต่งงานบ้าๆ


“อื้ออ คุณธีร์ธัช”


คนโมโหร้ายสลัดคนตัวเล็กออกในที่สุด แรงส่งที่ได้รับทำให้ชลณนาถถึงกับล้มลงไปกองกับสนามหญ้า ร่างสูงมองตอบด้วยความกระด้าง


“อย่าหวังจะมาเป็นหนูตกถังข้าวสาร เป็นตายร้ายดียังไงฉันก็ไม่มีวันแต่งกับเธอ”


“…”


“คนที่ฉันจะแต่งงานด้วยมีเพียงบุษยาคนเดียวเท่านั้น”


_________________________________


*** ตัวอย่างที่ 2 ***


“เรื่องแต่งงานฉันเปลี่ยนใจแล้ว” จู่ๆ เขาก็โพล่งขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย “ฉันจะตอบตกลงกับคุณย่า เธอเตรียมใจไว้ได้เลย”


“คุณธีร์ธัช!?!” หญิงสาวเหมือนถูกน็อก “ก็ไหนคุณว่าจะไม่แต่ง แล้วทำไม...”


“ก็บอกแล้วไงว่าอะไรที่มันเป็นความสุขเธอ ฉันจะขัดขวางทั้งหมด”


“คุณมัน...บ้าไปแล้ว”


นัยน์ตาอ่อนหวานเบิกกว้าง มองอีกฝ่ายอย่างเหลือเชื่อ แต่สิ่งที่เธอได้รับกลับมาคือรอยยิ้มหยันของคนที่ต้องการสื่อเป็นนัยว่าเกมนี้มันเพิ่งจะเริ่มต้น


“นาถจะไม่แต่งงานกับคุณ”


หญิงสาวโต้กลับเสียงหนัก ถึงอย่างไรเรื่องนี้ก็ไม่เคยมีอยู่ในหัวของหล่อน ยิ่งอีกฝ่ายพูดจาดูถูกว่าหล่อนอยากจับเขาทางอ้อมด้วยแล้ว... หล่อนยิ่งต้องปฏิเสธ


“แล้วไง คิดว่าฉันแคร์เหรอ” ธีร์ธัชวาดยิ้มร้าย ล้วงกระเป๋าสืบเท้าตรงเข้าไปหาคนตัวเล็กด้วยแววตาประกาศสงคราม ชลณนาถรู้สึกถึงระยะไม่ปลอดภัย หล่อนขยับถอยหนีกระทั่งแผ่นหลังชิดติดกับขอบระเบียงไม้ ใบหน้าสะสวยก้มหลบในตอนที่เขาโน้มมากระซิบข้างแก้ม “ยิ่งเธอไม่อยากแต่ง ฉันยิ่งชอบ”


“คุณธีร์ธัช”


ดวงตากลมเผลอตวัดจ้องตอบอย่างไม่พอใจ ลืมไปเสียสนิทว่าระยะห่างระหว่างเรามันใกล้กันขนาดไหน ธีร์ธัชผงะเล็กน้อยแต่ก็หัวเราะตอบอย่างอารมณ์ดีที่ เขาจ้องกลับอย่างยั่วโมโหก่อนที่นัยน์ตาคมจะมองต่ำไปยังกลีบปากอิ่ม


“…!?!”


ลมหายใจของชลณนาถเหมือนจะควบคุมไม่ได้ในตอนนั้น อีกฝ่ายเคลื่อนใบหน้าลงมา หัวใจเธอแทบหยุดเต้น ริมฝีปากร้อนเฉียดใกล้ความอ่อนนุ่ม...ก่อนจงใจค้างไว้โดยไม่ขยับ เขาแสระยิ้ม


“ไม่อยากแต่ง...หรือว่าเล่นตัว ฉันเองก็ชักไม่แน่ใจซะแล้วสิ”


_________________________________


นิยายโรแมนติก - ดราม่ากระชุ่มกระชวยหัวใจ

พระเอกตอนดี...ดีใจหาย ตอนร้าย...ร้ายสุดโต่ง


  

This website uses cookies for best user experience, to find out more you can go to our Privacy Policy  and  Cookies Policy