อสุราเฝ้ารัก
Attribute:
นักเขียน : ยูงทอง / สำนักพิมพ์ : ยูงทอง
ราคา
Share
อสุราเฝ้ารัก
ความอ่อนเดียงสาในวัยกระเตาะ...ถูกแทนที่ด้วยความเสน่หาของสาวแรกแย้ม เย้ายวนใจชาย...ผู้เป็นดั่งเจ้าชีวิต
_________________________________
*** ตัวอย่างที่ 1 ***
‘ไปอยู่ด้วยกันนะ เด็กน้อย’
คนสูญเสียบิดาอย่างกะทันหันเงยมองเจ้าของคำพูดที่ย่อตัวลงมาเอื้อมเช็ดน้ำตาให้กับเธอด้วยความอ่อนโยนต่างจากใบหน้าที่เรียบสนิท นัยน์ตาสีดำลึกลับคล้ายกับสะกดให้เธอหยุดร้องไห้ได้ในขณะนั้น
‘ฉันจะเป็นพ่อให้เธอเอง’
ประโยคถัดมาราวกับหยุดทุกอย่างที่กำลังเคลื่อนไหวแม้แต่หัวใจที่เต้นปวดร้าวของเด็กหญิง ผู้ชายที่มีนัยน์ตาดุจภาพวาดของซาตาน...แทบไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจะรับเธอไปอยู่ด้วยกัน
‘คุณ...’
แม้สีหน้ากับคำพูดของชายหนุ่มจะไม่สัมพันธ์กันเท่าไหร่ แต่หนึ่งตะวันก็สัมผัสได้ถึงความจริงใจจนอยากจะลองเชื่อใจเขาดูสักครั้ง
‘ฉันชื่อพิธาน์...’
‘…’
‘พิธาน์ ศิตานนท์’
‘คุณพิธาน์’
‘ไม่…’ เขาขัดเธอเสียงนุ่ม แววตาดูไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด ‘เรียกฉันว่าคุณป๋าสิ…’
‘คุณป๋า...’
หัวใจเด็กน้อยพองโตขึ้นมาอย่างประหลาด ความเศร้าที่เกาะกุมเริ่มจางหาย เธอไม่ต้องเผชิญหน้าอยู่กับความโดดเดี่ยวเพียงลำพังอีกต่อไปแล้ว
*** ตัวอย่างที่ 2 ***
"หนึ่งทราบดีค่ะว่าคุณป๋ามีบุญคุณต่อหนึ่งมากแค่ไหน” ร่างบางเอ่ยขึ้นหลังจากเงียบไป ก้มมองมือที่ผสานบีบกันแน่น “หนึ่งคิดเอาไว้แล้วว่าถ้าเรียนจบมีงานทำ...หนึ่งจะส่งเงินให้คุณป๋าทุกเดือน แม้มันจะไม่มากมายอะไรแต่ก็ถือเป็นการตอบแทนบุญคุณ”
นี่เธอคิดจะตีจากเขาอย่างนั้นเหรอ
นกน้อยในกรงทองทำให้เจ้าชีวิตเธอคิดเป็นอื่นไปไม่ได้ พิธาน์แตะเบรก หันมากระชากแขนเล็กให้ประชิดกับตัวเขา ทำหนึ่งตะวันหลุดร้องเสียงหลง
“คุณ...คุณป๋า!?!”
“คิดว่าเรียนจบแล้วจะทำอะไรก็ได้งั้นสิ ปีกกล้าขาแข็งขนาดนั้นเชียว”
อะไรกัน ทั้งๆ ที่เขาเป็นฝ่ายลำเลิกบุญคุณเธอแท้ๆ ทำไมถึงได้...
“แล้ววางแผนอนาคตไว้ว่ายังไงบ้างล่ะ มีไอ้ซูโฮอยู่ในแผนเธอด้วยรึเปล่า”
ตากลมเบิกกว้าง นี่เขาชักจะพาลไปกันใหญ่แล้ว
“ปละ ปล่อยหนึ่ง...หนึ่งเจ็บ”
พิธาน์บิดยิ้ม กระชากอีกฝ่ายให้เข้ามาใกล้กว่าเดิมจนคนประท้วงแทบหยุดหายใจ
“จำเอาไว้หนึ่งตะวัน...หน้าที่เธอคือทำตามคำสั่งฉัน เธอก็เห็นแล้วว่าฉันสามารถทำอะไรได้บ้าง”
จบประโยคก็ปล่อยอีกฝ่ายแทบในทันที แรงส่งที่ได้รับยังผลให้แผ่นหลังเรียวบางชนเข้ากับเบาะ หนึ่งตะวันลูบแขนที่แดงเป็นจ้ำ ความรู้สึกเจ็บที่ได้รับ...เทียบไม่ได้กับความปวดร้าวที่ไหลบ่าเพราะคำพูดของเขา
พิธาน์หันกลับไปบังคับพวงมาลัย ออกรถตามแรงอารมณ์ที่ยังไม่สงบนิ่ง
เขาพยายามแล้ว...
พยายามทำดีต่อเธอทุกอย่างแต่หนึ่งตะวันก็มีแต่จะตีจาก เขาจะต้องทำอย่างไรถึงจะได้ทั้งตัวและหัวใจเธอ
_________________________________
นิยายโคแก่กินหญ้าอ่อน เฝ้าตะล่อมเด็กในอาณัติ เดี๋ยวจับ เดี๋ยวจูบ ป๋าไม่ได้ตั้งใจหื่นแค่เด็กมันน่ากินนนน (หนึ่งในซีรีส์ศิตานนท์)
#คุณป๋า
#ป๋าธาม
#หนึ่งตะวัน
